Zawartość strony
Psychologia wyróżnia wiele typów osobowości, jak i innych cech o podłożu biologicznym, które mają wpływ na zachowanie człowieka. Najpopularniejszymi pojęciami są jednak introwersja i ekstrawersja – terminy użyte pierwszy raz przez szwajcarskiego uczonego Carla Gustava Junga. Coraz częściej to właśnie one są jednym z najważniejszych czynników branych pod uwagę podczas rozmowy o pracę. Czym cechują się introwertycy i ekstrawertycy? Czy introwertyk ekstrawertykowi może dorównywać w pracy? Spieszymy z odpowiedzią!
Zaufali mi najlepsi:
Wpisz Swój Najlepszy Adres Email, Ponieważ Na Niego Dostaniesz Link.
Ekstrawertyzm jest jedną z najbardziej pożądanych przez społeczeństwo cech, bowiem to ekstrawertycy są najbardziej otwartymi, energicznymi i towarzyskimi ludźmi. Są oni mało wrażliwi na bodźce zewnętrzne, dlatego starają się oni znajdować w jak najbardziej żywych, zróżnicowanych oraz złożonych środowiskach i sytuacjach, które dostarczą im odpowiedniej dawki wrażeń. Nie jest to jednak kwestia rozrywkowa, ponieważ kontakt z ludźmi jest dla ekstrawertyków niczym paliwo.
Nie potrafią oni dobrze wykonywać swojej pracy jeżeli są odizolowani od innych, a im więcej bodźców zewnętrznych mają w okół siebie, tym większe ich poczucie komfortu i motywacja do działania. Ekstrawertycy to tak zwane dusze towarzystwa, które zawsze z chęcią zagadują do innych, są pewnie siebie i odważne. Jednak przez to jak dużo uwagi poświęcają światowi zewnętrznemu nieczęsto wykazują się postawami refleksyjnymi, wysokim poziomem kreatywności, czy też wewnętrznym zorganizowaniem. Oczywiście pojawiają się wyjątki od reguły, które mimo widocznego ekstrawertyzmu będą umiały rozplanować swój dzień co do godziny.
Z kolei introwertycy są bardzo wrażliwi na bodźce zewnętrzne, dlatego czują się okropnie w chaotycznych sytuacjach i miejscach pełnych ludzi. Tak jak ekstrawertycy nie znoszą samotności i nabierają energii do działania wśród ludzi, tak introwertycy strasznie się męczą w dużych grupach, a siły regenerują wtedy, gdy mogą przebywać w samotności. Należy jednak podkreślić, że nie każdy introwertyk jest nieśmiałym odludkiem, który stroni od wszelkich kontaktów społecznych.
Właśnie takie postrzeganie tego typu ludzi i spowodowana nim niechęć często są przyczyną niskiej samooceny i poczucia wyobcowania, które są przyczynami takich zaburzeń jak fobia społeczna. Introwertycy bardzo lubią kontakt z innymi, jednak wolą skupiać się na jakości relacji międzyludzkich, niż na ich ilości. Dlatego też najczęściej są świetnymi przyjaciółmi, dokładnie rozumiejącymi potrzeby i uczucia drugiej osoby, zawsze słuchającymi tego co ma ona do powiedzenia i myślącymi o niej na każdym kroku. Co więcej introwertycy spędzają bardzo dużo czasu w swoim wewnętrznym świecie, dokładnie analizując swoją osobę i wszystkie aspekty swojego życia, dlatego z reguły są bardzo poukładani i przygotowują się na każdą okazję.
Potrafią też znacznie łatwiej wyciągać wnioski i uczyć się na błędach, co skutkuje znacznie lepszymi warunkami do samorozwoju niż u ekstrawertyków.
Osoby ekstrawertyczne doskonale czują się pracując w grupie, aktywnie udzielają się na spotkaniach i czasami nawet zbyt często wyrażają swoją opinię na jakiś temat. Zwykle są energiczni i zmotywowani, dzięki czemu idealnie nadają się do większych projektów i wykonywania wielu czynności naraz. Ponadto są bardzo dobrymi liderami, potrafiącymi wykorzystać cechy innych członków grupy w najlepszy możliwy sposób i odpowiednio nimi pokierować. Ekstrawertycy będą też często utrzymywali dobre relacje z innymi pracownikami, jak i z samymi klientami, przez co idealnie nadają się do pracy na stanowiskach wymagających ciągłego kontaktu międzyludzkiego.
Ekstrawertyka jednak nie można zmusić do monotonnej pracy w ciszy i spokoju, a na pewno nie zamykać go w prywatnym gabinecie, ponieważ wtedy jego praca będzie przebiegała nieefektywnie, a sam pracownik nie będzie miał energii i motywacji do działania. Ekstrawertycy są pożądani przez większość pracodawców, ze względu na to, że łatwo się z nimi dogadać, a także zyskują oni sympatię pracowników i klientów w miejscu pracy. Jednak zbyt duża liczba osób ekstrawertycznych w grupie może prowadzić do skrajnego chaosu i kompletnego braku zorganizowania. Dlatego też, choć nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, w miejscu pracy równie potrzebni są introwertycy.
To, że introwertycy źle czują się pracując z innymi nie znaczy, że sobie z tym zadaniem nie poradzą. Osoby introwertyczne nie tylko są bardzo zorganizowane i potrafią doskonale rozplanować każdy szczegół swojej pracy, ale także dobrze dostosowują się do innych i tak długo jak ekstrawertycy nie będą kładli na nich zbyt dużego nacisku i przydzielą im konkretne zadanie, będą oni w stanie osiągnąć znakomite efekty pracy. Co więcej będą oni w stanie odpowiednio poukładać wszystkie pomysły i zadania innych członków grupy, a większość z nich będzie wykazywała się ponadprzeciętną kreatywnością i wymyślała najlepsze rozwiązania. Cichy i spokojny introwertyk będzie też w stanie dokładnie przeanalizować pracę grupy, tak aby zauważyć wszystkie popełniane przez nią błędy i to, czego w niej brakuje.
Jednak tym, w czym introwertyczny pracownik sprawdzi się najlepiej jest praca indywidualna, najlepiej ta zdalna lub we własnym gabinecie. Dzięki ciszy i samotności będzie on mógł zorganizować wszystko w oparciu o swoje, doskonale mu znane potrzeby i umiejętności. Pozwoli to mu wykorzystać swój pełny potencjał, wymyślać jeszcze lepsze pomysły, a także pracować szybciej i sprawniej. Oczywiście nie należy całkowicie oddzielać introwertyków od reszty personelu, ponieważ może to prowadzić do braku zgrania i zaufania między pracownikami, jednak powinni oni mieć stałą możliwość pracy indywidualnej. Będzie to korzyścią zarówno dla przedsiębiorcy, jak i pracownika, dzięki czemu firma będzie mogła się dobrze rozwijać.
Introwertycy sprawdzą się idealnie na takich stanowiskach jak sekretarz, analityk, copywriter, dziennikarz, czy też strateg marketingowy. To ostatnie może wywołać kontrowersję, bo w końcu kontakt z klientami będzie łatwiejszy dla ekstrawertyka. Należy jednak pamiętać, że introwertycy, choć lepiej im się pracuje w samotności, to potrafią dokładnie zrozumieć potrzeby i uczucia każdej osoby, dzięki czemu idealnie sprawdzają się w budowaniu długotrwałych relacji firmy z pojedynczymi klientami.
Wielu pracodawców uważa, że to jak bardzo ekstrawertycy są dopasowani do społeczeństwa czyni ich znacznie lepszymi pracownikami od introwertyków, co jest oczywiście ogromnym błędem. Zorganizowany introwertyk bardzo często okazuje się rzetelniejszy i solidniejszy od chaotycznego i energicznego ekstrawertyka. Nie znaczy to jednak, że personel powinien składać się z samych introwertyków. Prawda jest taka, że należy zachować jak największą równowagę między ilością obu typów pracowników, ponieważ introwertycy nie mogą dobrze funkcjonować bez prowadzących ich ekstrawertyków, a ekstrawertycy nie potrafią poradzić sobie z organizacją, analizą i monotonną pracą bez obecności introwertyka w zespole.
Introwertyk to osoba, która lubi spędzać czas samotnie i czuje się komfortowo w swoim własnym towarzystwie. Introwertycy są bardziej skupieni na swoich myślach i emocjach niż na tym, co dzieje się wokół nich. Są często opisani jako osoby powściągliwe, skryte i nieśmiałe.
Introwertycy często wolą robić rzeczy samodzielnie i unikają sytuacji, w których muszą być w centrum uwagi. Lubią wyciszać się, by mieć czas na refleksję i zastanowienie się nad swoimi myślami i emocjami.
Introwertyzm jest często mylony z nieśmiałością, ale są to dwie różne rzeczy. Introwertycy mogą być nieśmiali w niektórych sytuacjach, ale nieśmiałość jest raczej lękiem przed oceną innych, podczas gdy introwertyzm jest skłonnością do skupienia się na wewnętrznym świecie.
Introwertyzm jest częstą cechą osobowości i jest uważany za jedną z dwóch głównych składowych osobowości, wraz z ekstrawertyzmem. Szacuje się, że około 25-30% populacji jest introwertykami.
Ekstrawertyk to osoba, która lubi być w centrum uwagi i czuje się dobrze w sytuacjach społecznych. Ekstrawertycy często są opisywani jako towarzyscy, żywiołowi i pewni siebie. Lubią rozmawiać z ludźmi i czują się dobrze w ich towarzystwie.
Ekstrawertycy często szukają i cenią sobie interakcje społeczne i lubią być w centrum uwagi. Są często bardziej otwarci na nowe doświadczenia i ludzi niż introwertycy.
Ekstrawertyzm jest często mylony z odwagą, ale są to dwie różne rzeczy. Ekstrawertycy mogą być odważni w niektórych sytuacjach, ale odwaga jest raczej umiejętnością radzenia sobie z lękiem, podczas gdy ekstrawertyzm jest skłonnością do skupienia się na zewnętrznym świecie.
Ekstrawertyzm jest częstą cechą osobowości i jest uważany za jedną z dwóch głównych składowych osobowości, wraz z introwertyzmem. Szacuje się, że około 70-75% populacji jest ekstrawertykami.
Ambiwertyk to osoba, która cechuje się zarówno cechami ekstrawertycznymi, jak i introwertycznymi. Ambiwertycy często czują się komfortowo zarówno w sytuacjach społecznych, jak i w samotności, i są zdolni do dostosowywania swojego zachowania do sytuacji.
Ambiwertycy często mają dobrą zdolność komunikacji i są dobrymi mediatorami w sytuacjach konfliktowych, ponieważ potrafią zrozumieć obie strony i dostosować swoje zachowanie do potrzeb innych ludzi.
Ambiwertyzm jest często opisywany jako stan równowagi między ekstrawertyzmem a introwertyzmem i wiele osób uważa ambiwertyków za osoby o bardziej zrównoważonej osobowości.
Ambiwertyzm jest często uważany za formę umiarkowania i jest częstą cechą osobowości. Wiele osób uważa się za ambiwertyków, ponieważ ich zachowanie i preferencje społeczne zmieniają się w zależności od sytuacji.
Introwertycy często lubią spędzać czas sami i wolą bardziej introspektywne, wewnętrzne doświadczenia. Są często opisywani jako osoby powściągliwe, skupione i skryte.
Introwertycy lubią:
Introwertycy nie lubią:
Introwertycy często zachowują się w sposób powściągliwy i nieśmiały w sytuacjach społecznych. Mogą czuć się niepewnie i zestresowani w dużych grupach ludzi i często wolą być biernymi słuchaczami niż aktywnymi uczestnikami.
Ponadto, introwertycy często potrzebują czasu, aby przetworzyć swoje myśli i uczucia przed mówieniem o nich, a także wolą mieć głębsze i bardziej osobiste relacje z kilkoma bliskimi osobami niż wiele płytkich znajomości.
Ekstrawertycy często lubią być w centrum uwagi i czują się dobrze w sytuacjach społecznych. Są opisywani jako osoby towarzyskie, energiczne i pewne siebie.
Ekstrawertycy lubią:
Ekstrawertycy nie lubią:
Ekstrawertycy często zachowują się w sposób pewny siebie i towarzyski w sytuacjach społecznych. Lubią być w centrum uwagi i często przejmują inicjatywę w rozmowach i działaniach.
Ponadto, ekstrawertycy często potrzebują stałej stymulacji i aktywności społecznych, aby czuć się dobrze i zrelaksowani. Mogą mieć wiele płytkich znajomości, ale rzadko mają głębsze i bardziej osobiste relacje z kilkoma bliskimi osobami.
Ambiwertycy cechują się tym, że mają zarówno cechy introwertyczne, jak i ekstrawertyczne. Dlatego też ich zachowanie i preferencje zależą od sytuacji i okoliczności.
Ambiwertycy lubią:
Ambiwertycy nie lubią:
Ambiwertycy często zachowują się w sposób zrównoważony i dostosowują się do różnych sytuacji. Lubią mieć równowagę między czasem spędzonym z innymi i samotnością, a także między byciem w centrum uwagi i bardziej intymnymi, samotnymi aktywnościami. Są często dobrymi słuchaczami i lubią rozmawiać zarówno z jedną, jak i z większą liczbą osób.
Jak myślisz co by powiedział psycholog o Tobie? Z jakich cech osobowości się składasz? Czy pielęgnujesz swoje najlepsze cechy charakteru?
Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?
A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?
Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.
Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.
Nie przegap wydarzeń live, podczas których omawiamy różne tematy i odpowiadamy na pytania, które pomogą Ci wyprzedzić konkurencję. Zarejestruj się na spotkania, których gospodarzem jest CEO UniqueSEO - Rafał Szrajnert.
Live odbywa się 1 w miesiącu i o terminie powiadamiamy tylko subskrybentów email.