Kim był Coco Chanel?

Coco Chanel (właśc. Gabrielle Bonheur Chanel) (1883-1971) była francuską projektantką mody, która zrewolucjonizowała świat mody i stylu życia kobiet w XX wieku. Urodzona w ubogiej rodzinie w Saumur, we Francji, w wieku 18 lat przeniosła się do Paryża, gdzie zaczęła pracować jako krawcowa.

W 1910 roku otworzyła swój pierwszy sklep z modą w Paryżu, a w 1913 roku zaprezentowała swoją pierwszą kolekcję ubrań damskich, w której zastosowała wiele nowatorskich rozwiązań, takich jak zastosowanie tkanin z męskiej garderoby oraz prostotę i wygodę formy. W ciągu kilku lat Chanel stała się jedną z najbardziej wpływowych i znanych projektantek mody w Paryżu i na całym świecie.

Jej styl był oparty na wygodzie i elegancji, a jednym z jej najbardziej znanych i wpływowych projektów było stworzenie „małej czarnej sukienki” – prostej i eleganckiej sukienki, która stała się klasykiem mody i symbolizowała nowoczesność i wyzwolenie kobiet z tradycyjnych form odzienia.

Chanel nie tylko wprowadziła rewolucyjne idee do świata mody, ale także zmieniła podejście do stylu życia kobiet. Propagowała kobiece stroje na co dzień, a nie tylko na specjalne okazje, i zainspirowała wiele kobiet do zmiany swojego stylu życia i odważenia się na bardziej nowoczesne i wygodne rozwiązania.

Coco Chanel jest dziś pamiętana jako jedna z najbardziej wpływowych projektantek mody w historii, której styl i innowacje w modzie wywarły trwały wpływ na świat mody i styl życia kobiet.

Zaufali mi najlepsi:

Transkrypt filmu pt.

Coco chanel historia film biografia życiorys

Istnieje kilka niewygodnych faktów o jej życiu, których nie chcieli ujawniać obecni właściciele firmy. Coco Channel jaką znasz nie była tylko ikoną francuskiej mody, ale skrywała więcej w swojej przeszłości, niż przyznałaby za życia. Jej styl i design sprawiły że była znana w kręgach paryskiej kultury co pozwoliło jej nawiązać kontakt z najwyższym szczeblem europejskiej elity.

A jednak, pomimo jej skojarzeń z kompozytorami, gwiazdami filmowymi, członkami rodziny królewskiej i politykami, istnieje jedno powiązanie, które często lekceważą podręczniki historii. W tym filmie zobaczysz, jak Coco Chanel zbudowała imperium mody, które w końcu próbowała wykorzystać w służbie Trzeciej Rzeszy.

Na imię mam Rafał Szrajnert i zapraszam na ten film.

Coco Chanel była innowacyjną projektantką, która wniosła wiele do świata mody i nie tylko: od popularyzacji opalenizny jako znaku piękna i arystokracji, a nie klasy robotniczej po koniec dogmatycznej, stuletniej popularności gorsetów. Mały przerywnik.

W Chinach zdaje się to być trochę inaczej. Swojego czasu sporo podróżowałem po azji i widywałem głównie kobiety z chin jak w pełnym słońcu chodziły z parasolami przeciwdeszczowymi i były całe blade. W końcu ktoś mi powiedział że oni uważają że opala się tylko klasa robotnicza, bo muszą pracować na słońcu a ludzie bogaci są bladzi bo siedzą w biurach i domach. Więc celowo chcą być blade żeby nie myśleć iż są klasą robotniczą. Także widzisz, że punk widzenia zależy od punktu patrzenia. Wystarczy zinterpretować sprawę inaczej że Ci bogaci nie muszą pracować i mogą się opalać nad basenem. Ale wróćmy do Coco channel.

REKLAMA

Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku

Link do kursu: szkolenie Facebook Ads

Koniec reklamy.

Jej początki były jednak dość trudne. Urodziła się we Francji w 1883 roku w biedzie, a po śmierci matki w wieku 12 lat ojciec wysłał ją do sierocińca dla dziewcząt. Tam nauczyła się szyć i po wyjściu z sierocińca znalazła pracę jako krawcowa, a także dorabiała sobie śpiewając. Kiedy dorosła była mądrą kobietą i wyglądała całkiem dobrze, więc biorąc pod uwagę okoliczności, nie powinno dziwić, że bardzo wcześnie znalazła sobie zamożnego partnera.

Jej wdzięki podbiły serce bardzo bogatego człowieka: Etienne’a Balsana, spadkobiercy największej firmy tekstylnej we Francji, która m.in. produkowała mundury dla armii francuskiej. W 1906 roku, kiedy miała 23 lata, została jego kochanką i dzięki temu zaczęła nawiązywać kontakty z klasą wyższą. Dwa lata później Coco nawiązała romans z jednym z przyjaciół Etienne’a, angielskim arystokratom. W sumie to przez pewien czas spotykała się z nimi dwoma bo lubiła jak pomiędzy sobą rywalizowali o jej względy, obsypując ją prezentami i spełniając każde jej życzenie.

Jednym z takich życzeń było zaspokojenie marzeń Coco o otwarciu butiku z modą w Paryżu, co zrobiła w 1910 roku dzięki funduszom zamożnych kochanków. Może to co powiedziałem nie brzmi zbyt dobrze, ale jej sukces był wynikiem jej własnych umiejętności. Kapelusze i sukienki które projektowała miały bardzo ciekawy i pociągający styl, który przyciągał ludzi z całej Europy. Jednak tym, co naprawdę zapoczątkowało jej globalny wzrost, było wejście Chanel do branży perfumeryjnej. W 1921 roku Coco wypuściła swój pierwszy zapach, który z nazwy znają chyba wszyscy, czyli Chanel nr 5. Sukces perfum, sprzedawany w prostej szklanej butelce, przyczynił się do dalszego rozpowszechniania sławy Chanel na całym świecie. Ale gdy jej ambicje rosły, Coco napotkała problem:

sprzedaż artykułów modowych i perfum w Paryżu była dość prosta, bo wszyscy ją dobrze znali, ale sprzedawanie ich w Europie i Ameryce Północnej sprawiało jej trudności. Kapitał wymagany do zbudowania globalnego łańcucha dostaw i sieci dystrybucji był poza zasięgiem nawet arystokratycznych przyjaciół Coco, dlatego nie miała innego wyjścia, jak zwrócić się do funduszy. Jej koneksje okazały się przydatne: skontaktowała się z Pierre’em Wertheimerem, właścicielem międzynarodowego konglomeratu, który sprzedawał perfumy i kosmetyki w Ameryce i Europie. Był dokładnie tym mężczyzną, którego potrzebowała Coco, i razem stworzyli firmę Chanel, która w ciągu dziesięciu lat uczyniła Coco jedną z najbogatszych kobiet na świecie, mimo że posiadała tylko 10% udziałów w biznesie.

Był tylko jeden problem… Pierre był Żydem, a Coco jednym z najbardziej zagorzałych antysemitów w Paryżu. Na początku Coco była gotowa odłożyć na bok swoje uprzedzenia, ponieważ potrzebowała pomocy Pierre’a w założeniu globalnego biznesu. Ale kiedy wszystko się rozkręciło, zaczęła coraz częściej postrzegać go jako wyzyskiwacza, który niesłusznie czerpała korzyści z jej pomysłów. Jak sama powiedziała „Pierre Wertheimer was „the bandit who screwed me””. Czyli wprost określała jego jako bandytę który ją oszukał. Jej poglądy na temat przedsiębiorstw należących do Żydów stawały się coraz bardziej powszechne w latach 30. XX wieku, zwłaszcza po dojściu Hitlera do władzy w Niemczech w 1933 roku.

Na pojawienie się szansy Coco na zemstę na Pierre’u musiała długo poczekać. Po kilku latach: w następstwie niemieckiego blitzkriegu i gwałtownej Klęski Francji, Coco dostrzegła okazję. 14 czerwca wojska niemieckie wkroczyły do ​​Paryża, przejmując kontrolę nad miastem. Coco zamknęła swoje sklepy, pozbawiając pracy tysiące kobiet i wyprowadziła się aby mieszkać w Hotelu Ritz, ponieważ jej zdaniem teraz nie był czas na modę i taki biznes. Tak mniej więcej brzmiała jej oficjalna deklaracja, ale już wiesz że była przebiegła. To co robiła miało inne motywy. Hotel Ritz był siedzibą wielu wysokich rangą niemieckich urzędników w okupowanej Francji. To tutaj Chanel po raz pierwszy spotkała się z baronem Hansem Guntherem Von Dincklage, który osobiście przyjaźnił się z Josephem Goebbels’em. Innymi słowy, był niemieckim szpiegiem. Chanel szybko zakochała się w Dincklage i po wojnie pozostali razem przez wiele lat. Jego związki z Abwehrą, niemieckim wywiadem, wprowadziły Chanel w działania wojenne nazistów.

W 1941 roku oficjalnie dołączyła do niemieckich służb, aby pomóc w ich planie wojennym. Została agentką F-7124 o kryptonimie „Westminster”, na podstawie jej wcześniejszego związku z księciem Westminster. W 1941 roku Chanel została wysyłana do Madrytu, aby połączyć się z aliantami i wykraść ich plany. Oczywiście Coco nie pomagała nazistom z życzliwości jej serca: miała nadzieję, że przywrócą jej pełne prawo własności do firmy Chanel w ramach ich polityki antyżydowskiej. Na jej nieszczęście, Pierre wyczuł co się święci i przekazał kontrolę nad firmą swojemu przyjacielowi który nie był żydem, po czym uciekł do Ameryki.

Przez kilka lat Coco próbowała odzyskać swój biznes, zbierając informacje dla nazistów, ale ostatecznie jej wysiłki poszły na marne. W 1944 roku było już jasne, że losy wojny odwracają się na korzyść aliantów. W ostatniej próbie Chanel otrzymał zadanie od samego Heinricha Himmlera aby przeprowadzić ważne negocjacje z aliantami. Jej misja ostatecznie zakończyła się fiaskiem i zanim Paryż został wyzwolony, Coco uciekła do Szwajcarii z baronem Dincklage. Po wyzwoleniu Francji, 10 000 paryżan zostało osądzonych za zdradę stanu. Chanel nie była jedną z nich, została tylko przesłuchana, a następnie zwolniona z powodu braku dowodów. Krążą pogłoski, że Winston Churchill osobiście interweniował, aby zapewnić jej bezpieczeństwo, ponieważ wiedziała za dużo o brytyjskiej elicie i wysokich rangą politykach.

Po wojnie Chanel próbowała pozwać Pierre’a w ostatniej próbie odzyskania jej firmy. Ostatecznie doszli do porozumienia, zmniejszając jej udział w firmie do zaledwie 2% i łącząc biznes perfumeryjny z biznesem modowym. Pierre miał pokrywać wszystkie wydatki Coco do końca jej życia, a dekadę później, w 1954 roku, pomógł jej wrócić do świata mody. Po jej śmierci w 1971 roku firma stała się w pełni własnością Wertheimerów i do dziś jest jest własnością wnuków Pierre’a. Alain i Gérard Wertheimer. Ostatecznie zrozumiałe jest, dlaczego nigdy nie chcieli nagłaśniać przeszłości Coco: prawie na pewno zniszczyłoby to markę Channel i zaszkodziłoby ich zyskom, a niewiele by zyskali, gdyby ludzie wiedzieli o jej pracy jako szpiega.

• szkolenia online
• szkolenia u Ciebie w firmie i doradztwo-konsulting
• agencja SEO/SEM

Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?

A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.

Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.