Zawartość strony
Kryzys finansowy 2008 roku był jednym z najpoważniejszych kryzysów gospodarczych w historii, który wybuchł w wyniku kryzysu rynku kredytowego w Stanach Zjednoczonych.
W latach 90-tych XX wieku amerykańskie banki zaczęły udzielać coraz więcej kredytów hipotecznych osobom, które nie spełniały tradycyjnych wymagań dotyczących zdolności kredytowej. Były to tzw. subprime loans, czyli kredyty o wysokim ryzyku, które były zabezpieczone na nieruchomościach.
W ciągu kilku lat, liczba kredytów hipotecznych udzielanych w Stanach Zjednoczonych drastycznie wzrosła, a wraz z nią również cena nieruchomości. Banki, które udzielały tych kredytów, często pakowały je w pakiety i sprzedawały jako obligacje na rynku finansowym, zarabiając na odsetkach.
Jednak w 2007 roku, kiedy ceny nieruchomości zaczęły spadać, wiele osób nie była w stanie spłacać swoich kredytów, co spowodowało problemy w sektorze hipotecznym. Banki, które były zaangażowane w ten sektor, zaczęły tracić pieniądze i szybko zaczęły zamykać swoje filie, co wywołało panikę na rynku finansowym.
W ciągu kilku miesięcy kryzys hipoteczny przerodził się w globalny kryzys finansowy, który spowodował spadki na giełdach, bankructwa firm i wzrost bezrobocia. W odpowiedzi na kryzys, rządy wielu krajów zaczęły wprowadzać programy stymulujące gospodarkę i ratujące banki przed bankructwem.
Kryzys finansowy 2008 roku wywołał wiele kontrowersji i debat na temat sposobu funkcjonowania rynków finansowych oraz nadzoru nad nimi. Pomimo wprowadzenia wielu reform i regulacji, kryzys ten wciąż stanowi wyzwanie dla gospodarki światowej.
Zaufali mi najlepsi:
Wpisz Swój Najlepszy Adres Email, Ponieważ Na Niego Dostaniesz Link.
Transkrypt filmu pt.
Większość z nas pamięta kryzys z 2008 roku. Na szczęście w Polsce nie było tak strasznie jak w Stanach Zjednoczonych które doświadczyły największego załamania gospodarczego od czasów Wielkiego Kryzysu w latach 30 ubiegłego wieku.Ro 2008 był nawet gorszy niż dotcom bubble w 2000. Każdy z krajów na świecie doświadczył skutków w mniejszym lub większym stopniu.
REKLAMA
Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku
Link do kursu: szkolenie Facebook Ads
Koniec reklamy.
Potem, kiedy wszystko się uspokoiło zaczęło się szukanie winnych.Kto jest winien i kto powinien zapłacić cenę za ten wypadek. Nie będziemy dzisiaj poruszać całej historii w tym Lehman Brothers, ale w tym filmie zobaczymy, jak firma ubezpieczeniowa AIG w dużej mierze uniknęła winy, mimo że ostatecznie była jedną z największych przyczyn Wielkiej Recesji.
Na imię mam Rafał Szrajnert i zapraszam na ten film.
Aby zrozumieć rolę AIG, musimy najpierw zrozumieć, co wydarzyło się w 2008 roku i przebieg zdarzeń, który doprowadził do katastrofy. Pod koniec lat 90. do Ameryki napływała ogromna liczba funduszy zagranicznych z Rosji i wielu krajów azjatyckich, które nękał wówczas kryzys finansowy. Amerykańskie banki naturalnie nie chciały, aby te pieniądze leżały po prostu bez odsetek, więc ułatwiły uzyskanie kredytów hipotecznych jako sposobu pożyczania tej gotówki. Czyli mówiąc prościej. Amerykanie, którzy normalnie nie otrzymaliby kredytów mieszkaniowych, bardzo łatwo uzyskiwali kredyt hipoteczny potrzebny na zakup domów. Czyli mamy ten sławny „amerykański sen”. Wyobraź sobie scenariusz że żyjemy w kraju gdzie banki same ułatwiają uzyskanie kredytu, tworząc kredyty hipoteczne o zmiennym oprocentowaniu z niskim wkładem własnym i akceptując osoby o małej zdolności kredytowej.
Tego typu kredyty mają nawet swoją nazwę. Może nawet kiedyś ją słyszałeś bo w finansach używa się określenia kredyty subprime. Czyli do zapamiętania jest to, że są to pożyczki wysokiego ryzyka, udzielane osobom bez zdolności kredytowej, lub z małą zdolnością.
mniej niż idealne pożyczki nazwano hipotekami subprime. To, co banki zwykle robią, aby zarobić więcej pieniędzy, to łączą tysiące kredytów hipotecznych w jedną obligację. Mówi się że są to Obligacje Zabezpieczone Długiem, czyli skrót z języka angielskiego CDO. CDO są następnie sprzedawane innym podmiotom, najczęściej inwestorom i funduszom. Ponieważ jednak kredyty hipoteczne typu subprime były bardziej ryzykowne, wiele funduszy, które normalnie kupowałyby CDO, nie mogło sobie pozwolić na ryzyko ich zakupu. Z tym że banki musiały je sprzedać, więc trzeba było trochę upiększyć ofertę. Czyli pooszukiwać finansowo. Istniały również polisy ubezpieczeniowe przed CDO i tu w naszej historii pojawia się AIG. W tamtym czasie AIG była największą firmą ubezpieczeniową w Ameryce. Parę lat temu świętowali swoje setne urodziny. Działają od 1919 roku. W 2008 roku mieli setki miliardów dolarów w aktywach i w rzeczywistości byli na dobrej drodze, aby stać się pierwszą firmą na świecie, która osiągnęła bilion dolarów kapitalizacji rynkowej.
Oto, co zrobili, aby przekształcić bardzo ryzykowne CDO w znacznie bezpieczniejsze produkty. W małym biurze w Londynie AIG zajmowało się alchemią finansową. Sprzedawali ubezpieczenia od CDO zamieniając je z ratingiem samego AIG, bardzo solidnej i wysoko ocenianej firmy. Najprościej mówiąc, sprzedajesz coś słabego, ryzykownego, ale tak jabyś robił to pod jakąś znaną i zaufaną marką. Ta polisa ubezpieczeniowa była znana jako Credit Default Swap, czyli CDS, a po polsku mówi się na to Swap Ryzyka Kredytowego. I dosłownie zamieniały zły rating kredytowy CDO na świetny rating dużej firmy ubezpieczeniowej.
Więc teraz inwestorzy mogli kupować te ryzykowne CDO, ale skoro AIG dawało gwarancję ubezpieczeniową że je spłacą, jeśli coś pójdzie nie tak, to w sumie jakie było teraz prawdziwe ryzyko? 🙂 Właśnie, to tak jakby go nie było. Dla AIG był to bardzo dobry produkt. W ciągu 5 krótkich lat po wprowadzeniu tego produktu w małej jednostce w Londynie, znanej jako dział produktów finansowych, jego przychody wzrosły czterokrotnie do ponad 3 miliardów dolarów rocznie. Za każdym razem, gdy AIG sprzedawało kolejny CDS mieli bardzo dobry zysk. To było prawie zbyt łatwe. Dla nich prawdziwe „easy money”. Ale AIG zrobiło się chciwe. Zwykle, jeśli firma ubezpieczeniowa ubezpiecza cię na 10 milionów, powinna mieć te 10 milion w aktywach, aby to spłacić, na wszelki wypadek gdyby coś złego się stało. AIG zamiast mieć kapitał, opierało się jednak na statystycznym prawdopodobieństwie, że rynek mieszkaniowy się nie załamie.
Ta strategia działała dopóki w 2007 roku nie załamał się rynek mieszkaniowy. Banki które oferowały kredyty hipoteczne subprime zwiększyły swoje oprocentowanie, dzięki czemu miliony Amerykanów, którzy nigdy nie powinni dostać tych kredytów hipotecznych, od tej pory musieli płacić większe raty. Ale nie mieli już z czego. Kiedy te hipoteki nie były spłacane, obligacje CDO, również zaczęły się rozpadać. Ale banki i fundusze nie były jeszcze zaniepokojone, i słusznie, ponieważ miały polisę ubezpieczeniową, m.in. to co oferowało AIG czyli CDS.
Banki polegały na AIG, że uregulują ubezpieczenie, ale kiedy nadszedł czas zapłaty, AIG zdało sobie sprawę, że ubezpieczyło zbyt wiele CDO, aby móc je spłacić. Gdy tylko kasa AIG wyschła, wszystkie ubezpieczone przez nią banki również zaczęły upadać. Tempo upadku było niewiarygodne: AIG skończyły się pieniądze 15 września 2008 r., a później tego samego dnia jeden z najstarszych i największych banków w Ameryce, Lehman Brothers, został zmuszony do bankructwa. Ten dzień był dla rządu pobudką. Do tego czasu sprawa wyglądała tak, że Rezerwa Federalna zajmowała twarde stanowisko wobec rządowych wykupów. Chcieli po prostu nauczyć całą finansjerę z Wall Street pokory. Jednak AIG nie była małą agencją ubezpieczeniową i Fed zdał sobie sprawę, że jeśli AIG upadnie, cały świat będzie w tarapatach.
Praktycznie wszystkie banki i instytucje finansowe posiadały akcje i polisy z AIG. Wszystko było zbyt połączone. Tak więc AIG było uznane za zbyt dużą firmę by splajtować 16 września 2008 r., zaledwie dzień po tym, jak Departament Skarbu USA ogłosił, że nie będzie ratował tej sytuacji, jak na ironię w mniej jak 24 godziny zmienili zdanie i udzielili im pomocy. W zamian za ogromną pożyczkę gotówkową na spłatę, Rezerwa Federalna przejęła 80% udziałów w AIG, pozwalając rządowi na zmianę kierownictwa firmy.
Zatrudnili nowego dyrektora generalnego, który miał zająć się zlikwidowaniem złożonego labiryntu finansowego, który stworzyło AIG. Cyrk się jeszcze nie kończył i AIG wykorzystało aż 165 milionów dolarów na wypłatę premii dla kadry kierowniczej, żeby rzekomo ich zachęcić aby ratowali przedsiębiorstwo i praktycznie całe stany zjednoczone. W sumie AIG otrzymało dofinansowanie w wysokości 182,3 miliardów dolarów, a w marcu 2009 r. ogłosiło największą stratę w historii firmy. W wyniku tego ogłoszenia Dow Jones zamknął się na najniższym poziomie od 1997 r. AIG również przyjęło ugodę spłacając inwestorom prawie miliard dolarów, których oczywiście jawnie wprowadzili w błąd. W rezultacie AIG zredukowało liczbę pracowników do mniej niż połowy liczby z 2008 r. Co ciekawe, gdy tylko wszystko się uspokoiło i działalność AIG ustabilizowała się Rezerwa Federalna sprzedała swoje akcje AIG, osiągając zysk w wysokości 22 miliardów dolarów.
Od tego czasu firma wróciła do ubezpieczeń. AIG nigdy nie spotkało się z tak ostrymi konsekwencjami jak banki takie jak Lehman Brothers, które były ofiarami, ponieważ polegały na oszukańczych ubezpieczeniach. Dlatego warto pamiętać, jak bardzo AIG zbliżyło się do upadku całej światowej gospodarki.
Polska w porównaniu z wieloma innymi krajami zdołała poradzić sobie stosunkowo dobrze z kryzysem finansowym w 2008 roku, dzięki swojej stabilnej polityce fiskalnej, niskim poziomom zadłużenia i elastycznemu sektorowi bankowemu.
Polska, podobnie jak wiele innych krajów, odczuła skutki kryzysu finansowego, m.in. poprzez spadek eksportu, wzrost bezrobocia, mniejszą aktywność gospodarczą i spadek popytu na rynku wewnętrznym. Jednak w przeciwieństwie do wielu innych krajów, Polska szybko podjęła działania, aby zminimalizować skutki kryzysu.
W 2009 roku rząd polski wprowadził pakiet działań stymulujących gospodarkę, m.in. zwiększenie wydatków na inwestycje, obniżenie podatków i wprowadzenie programów socjalnych. Ponadto, Narodowy Bank Polski zastosował szereg działań, takich jak obniżenie stóp procentowych i interwencje na rynku walutowym, aby wesprzeć sektor bankowy i utrzymać stabilność finansową.
Dzięki tym działaniom, Polska zdołała zminimalizować skutki kryzysu i szybko powrócić na drogę wzrostu gospodarczego. W ciągu kilku lat po kryzysie, polska gospodarka zanotowała znaczny wzrost, a stopa bezrobocia znacznie spadła. Warto zauważyć, że polska gospodarka wykazywała już przed kryzysem wysoki wzrost gospodarczy, co umożliwiło krajowi szybsze odzyskanie stabilności po kryzysie.
Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?
A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?
Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.
Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.
Nie przegap wydarzeń live, podczas których omawiamy różne tematy i odpowiadamy na pytania, które pomogą Ci wyprzedzić konkurencję. Zarejestruj się na spotkania, których gospodarzem jest CEO UniqueSEO - Rafał Szrajnert.
Live odbywa się 1 w miesiącu i o terminie powiadamiamy tylko subskrybentów email.