Czym jest postawa asertywna?

Pod pojęciem asertywności kryje się umiejętność zdecydowanego odmawiania lub szczerego mówienia prawdy w taki sposób, by nikogo nie urazić. Asertywnością można nazwać określony sposób obcowania z innymi ludźmi polegający na umiejętności bycia sobą bez przemocy werbalnej, manipulacji ani uległości względem innych. Postawa asertywna to także umiejętność obrony własnego zdania czy przekonań nawet wówczas, gdy rozmówca usiłuje wywrzeć wpływ.

Można stwierdzić, że asertywność to bardzo dobra tarcza przed próbami perswazji. Taka postawa jest bardzo praktyczna w codziennym życiu. Umiejętność powiedzenia nie, pozwala stać się człowiekiem niezależnym na cudze wpływy a co za tym idzie wolnym. Postawa asertywna to zdolność zachowania się w sposób nieagresywny, niepowodujący zarówno własnego cierpienia, jak i cierpienia innych. Taka osoba równoważy potrzeby i prawa obu stron dialogu.

Zaufali mi najlepsi:

Co to asertywność?

Asertywność to zdolność do prezentowania swoich potrzeb, przekonań i uczuć w sposób świadomy i odpowiedzialny, bez naruszania praw innych ludzi. Osoba asertywna jest w stanie wyrażać swoje stanowisko w sposób jasny i bezpośredni, ale jednocześnie szanuje stanowisko innych. Asertywność pozwala nam na budowanie zdrowej i szczerej komunikacji, a także na ustanawianie granic i branie odpowiedzialności za nasze decyzje i działania. Jest to umiejętność ważna w codziennym życiu i w relacjach z innymi ludźmi, ponieważ pozwala nam na wyrażanie naszych potrzeb i ochronę naszych interesów bez niszczenia naszych relacji z innymi.

Asertywność pozwala na niespełnianie oczekiwań innych ludzi, które naruszają naszą godność, prawa osobiste lub interesy. W kontaktach biznesowych osoby asertywne są zazwyczaj postrzegane jako partnerzy wymagający, trudni, ciężcy do pozyskania i nieugięci w negocjacjach.

Dla wielu sprzedawców osoba asertywna jest wręcz niezdolna do współpracy. Z kolei osoby mało asertywne są bardzo cennym partnerem biznesowym, w szczególności jeżeli mają być klientem. Wystarczy niewielka i niezbyt wyrafinowana technika perswazyjna, aby przekonać takie osoby do skorzystania z usługi lub nabycia produktu. Jeżeli ktoś ma problemy z odmawianiem, jest szczególnie narażony na ataki oszustów. Ci natomiast z dużą łatwością wyczuwają takie osoby i korzystają z ich bezbronności.

Na czym polega postawa asertywna?

Postawa asertywna polega na kilku kluczowych elementach:

1. Szacunek dla siebie i innych: Asertywni ludzie szanują swoje własne potrzeby i uczucia, ale jednocześnie respektują prawa i potrzeby innych ludzi.
2. Jasne i bezpośrednie wyrażanie swoich potrzeb i uczuć: Asertywni ludzie potrafią jasno i bezpośrednio wyrażać swoje potrzeby i uczucia, bez ukrywania lub bagatelizowania ich.
3. Ustanawianie granic: Asertywni ludzie potrafią ustanawiać granice i bronić swoich interesów, bez niszczenia relacji z innymi.
4. Akceptacja odpowiedzialności: Asertywni ludzie biorą odpowiedzialność za swoje decyzje i działania, zamiast obwiniać innych za swoje problemy.
5. Umiejętność wyrażania sprzeciwu: Asertywni ludzie potrafią wyrażać sprzeciw, gdy uważają, że są niesprawiedliwie traktowani lub gdy nie zgadzają się z kimś.
6. Wysłuchiwanie i szanowanie stanowiska innych: Asertywni ludzie słuchają uważnie i szanują stanowisko innych, niezależnie od tego, czy się z nim zgadzają czy nie.

Postawa asertywna wymaga ćwiczenia i samodyscypliny, ale jest bardzo ważna dla budowania zdrowej komunikacji i trwałych relacji z innymi.

Postawa asertywna to umiejętność przyjmowania i wyrażania krytyki, pochwał i innych pochlebnych oraz niekorzystnych opinii w sposób neutralny bez skrajnych emocji. Osoby asertywne posiadają pełny i przejrzysty obraz swojej osoby. Wiedzą kim są, co potrafią, do czego są zdolne i jakie mają ograniczenia. Dzięki temu potrafią stawiać sobie realne cele, możliwe do osiągnięcia.

REKLAMA

Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku

Link do kursu: szkolenie Facebook Ads

Koniec reklamy.

Asertywni potrafią wykorzystać swój potencjał w niemalże stu procentach. Dzięki temu, że znają granice swoich możliwości, nie podejmują się wyzwań ponad siły i nie wystawiają się na krytykę osób trzecich, a także same nie popadają we frustrację. Osoby asertywne same dozują, w jakim stopniu odsłaniają się przed otoczeniem, potrafią decydować o przebiegu znajomości i budują relacje na własnych zasadach. Dzięki znajomości własnych słabych i mocnych stron potrafią motywować się zarówno sukcesem jak i porażką. Poza zdolnością wyrażania siebie, swoich uczuć i potrzeb, asertywność to także umiejętne reagowanie na oczekiwania innych oraz poprawne rozwiązywanie problemów życiowych. Człowiek asertywny to człowiek pewny siebie zadowolony ze swoich relacji z innymi.

Jakie są przykłady asertywności?

Przykłady asertywności można zobaczyć w codziennych sytuacjach, takich jak:

1. Znajdowanie kompromisów: Asertywna osoba potrafi znajdować kompromisy, gdy jej potrzeby i interesy kolidują z potrzebami i interesami innych.
2. Mówienie „nie” bez wyjaśniania: Asertywna osoba potrafi powiedzieć „nie” bez wyjaśniania swoich powodów lub wybaczania, jeśli nie czuje się na siłach lub nie chce wykonać określonego zadania.
3. Ustanawianie granic: Asertywna osoba potrafi powiedzieć „tak”, jeśli czuje się na siłach, i „nie”, jeśli nie czuje się na siłach, bez obawy, że zrani kogoś lub zrujnuje relację.
4. Mówienie o swoich potrzebach: Asertywna osoba potrafi mówić o swoich potrzebach i wymagać ich zaspokojenia, ale jednocześnie respektuje potrzeby innych.
5. Wysłuchiwanie i szanowanie stanowiska innych: Asertywna osoba słucha uważnie i szanuje stanowisko innych, niezależnie od tego, czy się z nim zgadza czy nie.
6. Wyrażanie swoich uczuć: Asertywna osoba potrafi wyrażać swoje uczucia, takie jak złość lub rozczarowanie, bez atakowania innych.

Te przykłady pokazują, że asertywność to umiejętność, która pozwala nam na wyrażanie naszych potrzeb i uczuć w sposób świadomy i odpowiedzialny, bez niszczenia naszych relacji z innymi.

Jakie cechy ma osoba asertywna?

Osoba asertywna posiada następujące cechy:

1. Samoświadomość: Zna swoje potrzeby, uczucia i wartości, i potrafi bronić swoich granic.
2. Pewność siebie: Jest pewna siebie i swoich decyzji, nie obawia się wyrażać swojego zdania i bronić swoich praw.
3. Empatia: Potrafi zrozumieć i uszanować perspektywę i potrzeby innych, ale jednocześnie bronić swoich własnych interesów.
4. Odpowiedzialność: Podejmuje odpowiedzialność za swoje czyny i decyzje, nie wini innych za swoje niepowodzenia.
5. Komunikatywność: Potrafi wyraźnie i efektywnie komunikować swoje potrzeby i uczucia, bez atakowania innych.
6. Umiejętność słuchania: Potrafi wysłuchiwać i szanować opinie innych, niezależnie od tego, czy się z nimi zgadza, czy nie.
7. Umiejętność kompromisowania: Potrafi znajdować kompromisy i rozwiązania, które zaspokoją potrzeby wszystkich stron.
8. Umiejętność radzenia sobie ze stresem: Potrafi radzić sobie ze stresem i negatywnymi emocjami, bez przekazywania ich na innych.

Te cechy pokazują, że asertywność jest wartością, która pozwala nam na świadome i efektywne radzenie sobie z wyzwaniami w naszym życiu osobistym i zawodowym.

Nikt nie rodzi się z natury asertywny. Asertywność to umiejętność nabyta, która rozwija się w człowieku przez całe życie pod wpływem relacji z innymi ludźmi. Zdolność poszczególnych osób do wykazywania asertywnej postawy jest bardzo różna. Zakładając, że asertywność to postawa idealna, większość osób ma tendencje do zbytniej uległości lub roszczeniowości. Nadmierna uległość świadczy o ograniczonym szacunku dla samego siebie. Nadmierna roszczeniowość to oznaka braku szacunku dla innych.

Czym się różni zachowanie asertywne od uległego?

Zachowanie asertywne różni się od uległego przede wszystkim tym, że osoba asertywna wyraża swoje potrzeby, uczucia i wartości w sposób jasny i zdecydowany, broniąc swoich granic i podejmując odpowiedzialność za swoje czyny i decyzje. Natomiast osoba uległa często ukrywa swoje potrzeby i uczucia, stosując taktykę unikania konfrontacji i ustępstw wobec innych, co może prowadzić do poczucia frustracji i braku samoefektywności.

Zachowanie asertywne polega na uważnym słuchaniu i szacunku dla innych, ale jednocześnie na broniąc swoich praw i potrzeb. Natomiast zachowanie uległe często polega na ustępstwach wobec innych, bez brania pod uwagę własnych potrzeb i uczuć.

Warto zaznaczyć, że asertywność i uległość to skrajne postawy, a wiele osób może znajdować się gdzieś pomiędzy nimi, korzystając z elementów obu postaw w różnych sytuacjach. Ważne jest, aby rozwijać asertywność i uczyć się radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, tak aby nie ulegać naciskom ze strony innych i bronić swoich granic.

Zachowania uległe i roszczeniowe są reakcjami naturalnymi i instynktownymi. Człowiek kieruje się nimi w obliczu problemów, zagrożenia, niepewności i stresu. Można je traktować jako atak lub ucieczkę i chociaż przynoszą natychmiastowy efekt, to w dalszej perspektywie utrudniają komunikowanie się. Najlepszym rozwiązaniem jest postawa pośrednia, którą nazywamy asertywnością.

Osoby uległe, inaczej nazywane biernymi lub zależnymi, bardzo często rezygnują ze swoich roszczeń i praw jeżeli pojawia się konflikt między ich potrzebami a potrzebami innych. Zazwyczaj odpuszczają swoje pragnienia na korzyść kogoś innego. Ludzie ulegli mają tendencje do tłumienia w sobie swoich emocji bez wyrażania ich na zewnątrz.

W przypadku różnicy zdań osoby bierne mają naturalną skłonność do niepodejmowania polemiki z rozmówcą i wycofania się z relacji. Dobrowolnie rezygnują z możliwości przedstawienia swojego punktu widzenia. Przez to, że nie mówią co czują i myślą, gromadzi się w nich niepokój, złość i frustracja.

Osoby bierne są odbierane przez otoczenie jako te, które nie mają nic do powiedzenia, nic nie robią i unikają aktywności. Jest to skutek ich poczucia przygnębienia wynikającego z braku możliwości wyrażenia swoich opinii i wpłynięcia na rozwój wydarzeń. Wśród najczęstszych przyczyn postawy biernej można wymienić:

• poczucie niższości,
• strach przed reakcją innych,
• chęć uniknięcia sytuacji konfliktowych,
• lęk przed utratą sympatii,
• obawa przed utratą aprobaty,
• posłuszeństwo jako właściwy sposób postępowania.

Skutkami takiego zachowania mogą być: coraz niższe poczucie własnej wartości, utrata szacunku otoczenia, lekceważenie ze strony innych, poczucie krzywdy i frustracja skutkujące wybuchami agresji, wzrastająca złość i niemoc, wykorzystywanie przez innych. Zdarza się, że osoby bierne kreują się na ofiarę, by móc manipulować innymi. Specyficzną formą postawy biernej jest postawa uległo-agresywna. Charakteryzuje się zachowaniami niejasnymi, pełnymi aluzji i uszczypliwości. Osoby takie pragną za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę poprzez aluzje, niedopowiedzenia, sarkazm lub zaniedbywanie swoich zadań.

Osoby agresywne za wszelką cenę bronią swoich racji, praw i przywilejów nawet kosztem innych. Dążą do realizacji swoich założeń, kompletnie nie licząc się z opiniami i potrzebami pozostałych ludzi. W przypadku takich osób agresja jest środkiem w drodze do zdobycia celu i chociaż pomaga go osiągnąć, to długofalowo przynosi niekorzystne efekty, wywołując wrogą atmosferę. Osoby agresywne bardzo łatwo przekraczają granice w sytuacjach konfliktowych.

W ich zachowaniu pojawia się irytacja, gniew, zniecierpliwienie a dobrostan rozmówcy bywa naruszony. Dla osób charakteryzujących się postawą agresywną nie ma znaczenia co rozmówca chce powiedzieć i jakie są jego racje.
Najczęstszymi przyczynami postaw agresywnych są:

• brak wiary w siebie,
• niska samoocena,
• potrzeba wyładowania złości,
• obawa, że nie osiągnie się zamierzonego celu,
• poczucie wyższości,
• ograniczona samokontrola lub jej całkowity brak,
• potrzeba zwrócenia na siebie uwagi,
• chęć manipulowania innymi.
  Wszystkie te zachowania mogą skutkować silnymi konfliktami z otoczeniem, utratą jego sympatii i szacunku, niechęcią do samego siebie, przemocą fizyczną, ośmieszeniem się w oczach innych, stresem oraz pogorszeniem stanu zdrowia.

W przypadku części osób biernych i agresywnych można zaobserwować tendencje do manipulacji. Jest to cecha negatywna charakterystyczna dla obu tych postaw i wyróżnia się między innymi: podejrzliwością i niedowierzaniem w stosunku do innych, nieuczciwością, brakiem pewności siebie i niską samooceną, brakiem szacunku do siebie i innych, brakiem szczerości, negatywnymi myślami na temat innych osób oraz własnego „ja”, dużą ostrożnością w stosunku do ludzi, poddawaniem w wątpliwość poczucia godności innych osób, depresją i brakiem motywacji do działania.

Osoby asertywne są w stanie same decydować o swoich potrzebach. Świetnie planują najwłaściwszy sposób oddziaływania na innych. Potrafią tak pokierować swoim zachowaniem, aby najkorzystniej dopasować się do zaistniałej sytuacji. Potrafią wygłaszać swoje poglądy w sposób szczery, otwarty i bez poczucia winy. Postawa asertywna charakteryzuje się umiejętnością wyrażania swoich uczuć i myśli, bez użycia gróźb, negatywnych stwierdzeń, epitetów, a jednocześnie pozwala pozostać w zgodzie ze samym sobą.

Znajduje się między agresją a biernością i jest swego rodzaju kompromisem. Asertywnością nazywa się przyjęcie postawy nienaruszającej granic innych osób, z jasnym wyrażaniem własnych poglądów i intencji. Pozwala to na rozwiązywanie nawet pozornie bardzo trudnych spraw. Taka postawa jest korzystna dla obu stron, gdyż nie rani niczyich uczuć.
Najczęstszymi motywacjami do zachowań asertywnych są:

• unikanie kłamstwa,
• niechęć do ranienia i krzywdzenia innych,
• otwartość i uczciwość,
• szacunek względem siebie i innych,
• chęć kontrolowania własnego życia,
• wiara w siebie,
• poczucie własnej wartości,
• pragnienie realizacji własnych celów życiowych.

Wszystkie te czynniki prowadzą do: wzrostu skuteczności podejmowanych działań, uzyskania etykiety osoby pewnej siebie, postrzegania przez innych jako kogoś przebojowego i zaradnego, obdarzania szacunkiem samego siebie oraz innych, znacznej poprawy w kontaktach z otoczeniem, pozostania w zgodzie z własnymi przekonaniami i zasadami. Zdarza się, że osoby asertywne są postrzegane jako aroganckie i nie uzyskują sympatii niektórych osób za przejrzyste i zdecydowane wyrażanie swojego zdania.

Wiele osób zastanawia się, czy asertywności można się nauczyć i w jaki sposób to zrobić? Odpowiedź na pierwszą część pytania brzmi: tak. Postawa asertywna może być aktywnie rozwijana poprzez pomoc psychoterapeuty, psychologa czy mentora. Można także skorzystać z różnego rodzaju szkoleń poświęconych rozwojowi tej umiejętności. Takie szkolenia nazywa się treningiem asertywności. Dostępna jest także fachowa literatura w formie poradników.

Najlepszą i najefektywniejszą formą treningów asertywności są wizualizacje. Wszystkie przećwiczone sytuacje zostają w jakimś stopniu w głowie, dzięki czemu łatwiej jest je wprowadzić w codzienne życie. Jeżeli asertywność zostanie rozwinięta w odpowiednim stopniu, ułatwi rozwiązać sytuacje takie jak wyrażanie odmiennych od ogółu opinii, odmowa, przyjmowanie niekorzystnych werdyktów i krytyki, ale także przyjmowanie pochwał i wyrażanie próśb. Asertywna odmowa powinna być przede wszystkim stanowcza, krótka, bez zbędnego tłumaczenia się i usprawiedliwiania. Natomiast asertywna prośba powinna być sformułowana w sposób jasny, konkretny a oczekiwania z niej płynące nie powinny pozostawiać wątpliwości. Asertywne wyrażanie swojej opinii nie powinno przejawiać strachu przed osobą, do której jest kierowane.

Masz prawo respektować pełnię swoich praw.

• szkolenia online
• szkolenia u Ciebie w firmie i doradztwo-konsulting
• agencja SEO/SEM

Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?

A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.

Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.