Czy właśnie stajecie przed kolejnym dylematem – jaką wybrać formę prowadzenia działalności dla planowanego przedsięwzięcia?

Może tej wiedzy, jaka jest najlepsza forma prawna działalności potrzebujecie do swojej pracy bądź po prostu chcecie się doedukować?

Nie martw się, ten wpis jest kompleksowym KOMPENDIUM i da Ci to czego szukasz.

Zaczynamy…

Zaufali mi najlepsi:

Jaka prawna forma prowadzenia działalności gospodarczej jest najlepsza? Rodzaj prowadzonej działalności

Decydując się na określony rodzaj prowadzonej działalności, trzeba brać pod uwagę szereg danych i dopiero ich łączna analiza powinna dać odpowiedź. co w danej sytuacji będzie najlepszym rozwiązaniem.

Niewątpliwie należy uwzględnić przyszłą skalę działalności, to czy planujemy pozyskać inwestora finansowego, czy planujemy kredyt bankowy i jak go chcemy zabezpieczyć, jak wielkie jest ryzyko niepowodzenia biznesu oraz jaka może być z tym związana skala odpowiedzialności finansowej, kto ma to ryzyko ponieść, jaki będzie koszt i szybkość uruchomienia działalności itd.

Niezwykle ważną rzeczą przy zakładaniu firmy jest pomysł. To od niego głównie zależy sukces firmy bądź też porażka. Bardzo pomocne w tym celu jest ustalenie niszy rynkowej, czyli segmentu rynku, w którym występuje luka bądź zapotrzebowanie na dane dobro. Wówczas firma, którą zamierza się założyć, może dotyczyć tej działalności.

Przed dokonaniem rejestracji firmy należy wybrać formę organizacyjną i prawną prowadzenia działalności. Po dokonaniu jej wyboru, by firma mogła funkcjonować, należy dokonać jej rejestracji. Dlatego skup się na tym aby stworzyć perfekcyjny biznesplan. Poniżej przedstawione zostały etapy rejestracji, które przedsiębiorca musi przejść.

Jakie są rodzaje działalności gospodarczej?

• 1. Działalność gospodarcza obejmuje wszystkie rodzaje przedsięwzięć zawodowych lub handlowych, które są podejmowane w celu zdobycia zysku lub korzyści ekonomicznych.
• 2. Usługowa działalność gospodarcza – Należą do niej firmy, które oferują usługi, takie jak edukacja, szkolenia, badania, konsulting, doradztwo, marketing, reklama, budownictwo, finansowanie, przepisywanie dokumentów itp.
• 3. Handlowo-produkcyjna działalność gospodarcza – Jest to działalność handlowa, która zajmuje się kupowaniem towarów, ich sprzedażą, a także produkcją gotowych artykułów.
• 4. Przedsiębiorstwa państwowe – Są to przedsiębiorstwa, których całkowity lub częściowy wkład własny należy do państwa.
• 5. Działalność usługowa świadczona przez niezależnych przedsiębiorców – Jest to działalność gospodarcza, której podstawę stanowią umowy cywilnoprawne między dwoma stronami i w której usługi są świadczone przez osoby indywidualne lub małe grupy.

REKLAMA

Koniecznie zobacz NAJLEPSZE szkolenie z Facebooka na rynku

Link do kursu: szkolenie Facebook Ads

Koniec reklamy.

Rodzaj prowadzonej działalności, lista:

Do wyboru ma bowiem następujące formy prawne prowadzenia działalności:

• jednoosobowa działalność gospodarcza,
• spółka cywilna,
• spółka jawna,
• spółka partnerska,
• spółka komandytowa,
• spółka komandytowo-akcyjna,
• spółka z ograniczoną odpowiedzialnością,
• spółka akcyjna.

Jedno›osobowa działalność gospodarcza 

Jednoosobowa działalność gospodarcza to najpopularniejsza forma prawna działalności. Tak prowadzone są najczęściej małe, lokalne przedsiębiorstwa, których działalność nie jest obarczona ryzykiem, a właściciele pełnią równocześnie kilka funkcji (sprzedawcy, serwisanta, księgowego itd.) będąc równocześnie jedynym pracownikiem  firmy.

Najważniejszymi cechami tego rodzaju działalności są:

1. pełna i osobista odpowiedzialność właściciela,
2. osobiste prowadzenie spraw  firmy,
3. brak zgody kogokolwiek (ewentualnie współmałżonka) przy podejmowaniu decyzji,
4. wyłączne prawo do udziału w zyskach i stratach,
5. brak wymogu minimalnego wkładu własnego,
6. brak oddzielenia funkcji kapitałowej od funkcji zarządczej.

Rodzaj prowadzonej działalności w formie JDG najłatwiej założyć bez ponoszenia kosztów rejestracji. Jak to zrobić przeczytasz w rejestracja firmy, i drugi wpis kody PKD.

Niestety nie ma możliwości pozyskania do takiej firmy wspólnika, z charakteru tej formy organizacyjnej wynika, że jest jeden właściciel. Nie można mieć tu jakiegoś udziału.

Spółka cywilna

Zasady funkcjonowania spółki cywilnej regulują art. 860–875 kodeksu cywilnego. Zawierając umowę wspólnicy zobowiązują się, że będą dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładu.

Domniemywa się, że wkłady wspólników są równe i jeśli umowa nie stanowi inaczej przyjmuje się, że udział w zyskach i stratach jest też równy.

Istotą spółki cywilnej jest stałość jej składu osobowego, wobec czego wspólnik nie może rozporządzać udziałem w majątku wspólnym ani w jego składnikach (przynajmniej do rozwiązania spółki).

Spółka cywilna charakteryzuje się:

1. solidarną, pełną i osobistą odpowiedzialnością wspólników,
2. brakiem osobowości prawnej – podmiotami prawa są wspólnicy,
3. brakiem wymogu posiadania określonego kapitału przy jej zakładaniu,
4. nieobecnością w rejestrze przedsiębiorców (każdy ze wspólników prowadzi własną działalność gospodarczą),
5. nabywane prawa i zaciągane zobowiązania są wspólnym majątkiem wspólników,
6. niemożnością rozporządzania udziałem wspólnika w majątku wspólnym,
7. uprawnieniem i zobowiązaniem wspólnika do prowadzenia spraw w zakresie umocowania,
8. stałym składem wspólników,
9. wyłącznym prawem wspólników do udziału w zyskach i stratach,
10. utrudnionym wystąpieniem wspólników ze spółki

Spółka jawna

Jest to spółka osobowa mająca na celu prowadzenia przedsiębiorstwa pod własną firmą.

Ustrój spółki jawnej reguluje Kodeks spółek handlowych:

1. odpowiedzialność wspólników jest pełna, osobista, solidarna,
2. spółka podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców,
3. założenie spółki nie wymaga posiadania określonego kapitału,
4. nabywane prawa i zaciągane zobowiązania są majątkiem spółki,
5. w ramach zwykłego zarządu każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzić sprawy spółki,
6. w sprawach przekraczających zwykły zarząd wymagana jest zgoda wszystkich wspólników,
7. wspólnicy są zobowiązani powstrzymać się od prowadzenia działalności sprzecznej z interesami spółki,
8. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i stratach bez względu na rodzaj i wartość wkładu,
9. spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami tego podatku są wspólnicy spółki,
10. spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Spółka partnerska

Forma prawna działalności jako spółka partnerska jako forma organizacyjna jest wykorzystywana przez osoby wykonujące wolne zawody (adwokaci, farmaceuci, architekci, brokerzy ubezpieczeniowi, księgowi, doradcy podatkowi, notariusze i inni).

Do spółki partnerskiej stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych:

1. partner nie odpowiada majątkiem osobistym za zobowiązania związane z działalnością pozostałych partnerów,
2. wszyscy partnerzy odpowiadają osobiście i solidarnie za zobowiązania spółki niezwiązane z wykonywaniem wolnego zawodu,
3. każdy partner ma prawo reprezentować spółkę samodzielnie.

Spółka komandytowa

Jest to spółka osobowa, mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada bez ograniczenia co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

Ustrój spółki komandytowej reguluje Kodeks spółek handlowych:

1. komandytariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli do wysokości sumy komandytowej,
2. komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli całym swoim majątkiem (dlatego ten rodzaj wspólnika organizowany jest najczęściej w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, aby w ten sposób ograniczyć odpowiedzialność komplementariusza do wysokości kapitału założycielskiego),
3. spółkę reprezentuje komplementariusz,
4. udział komandytariusza w zyskach i stratach jest proporcjonalny do wkładu wniesionego do spółki,
5. udział komplementariusza w zyskach i stratach spółki wynika z zapisu umowy takiej spółki i nie musi być związany z wielkością wniesionego wkładu,
6. spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami tego podatku są natomiast bezpośrednio wspólnicy spółki,
7. spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Ta forma organizacyjna wykorzystywana jest przez przedsiębiorców, którzy chcą oddzielić ryzyko biznesowe od majątku prywatnego, zachowując możliwość korzystania z opodatkowania podatkiem dochodowym, np. w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej, z prawem wybrania liniowej metody rozliczania podatku dochodowego (stała stopa podatkowa w wysokości 19%).

Jeśli więc komplementariusz zostanie zorganizowany w formie spół-ki z ograniczoną odpowiedzialnością, to jego odpowiedzialność może zostać ograniczona wysokością kapitału założycielskiego, równocześnie dając komandytariuszowi możliwość optymalizacji podatkowej z wykorzystaniem podatku liniowego.

Oczywiście takie rozwiązanie ma sens wtedy, gdy korzyści z oszczędności podatkowej będą większe od kosztów utrzymania tej konstrukcji.

Spółka komandytowo-akcyjna

Spółka komandytowo-akcyjna jest również spółką osobową, mającą na celu prowadzenia przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki odpowiada bez ograniczenia co najmniej jeden wspólnik (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika – akcjonariusza – jest ograniczona.

Regulacje dotyczące spółki komandytowo-akcyjnej zawiera Kodeks spółek handlowych.

Do spółki komandytowo-akcyjnej stosuje się przepisy dotyczące spółki komandytowej w zakresie stosunku prawnego komplementariuszy zarówno między sobą, wobec wszystkich akcjonariuszy, jak i wobec osób trzecich, a także do wkładów tychże wspólników do spółki, z wyłączeniem wkładów na kapitał zakładowy, a w pozostałych sprawach odpowiednio przepisy dotyczące spółki akcyjnej, w tym w szczególności przepisy dotyczące kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia:

1. akcjonariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzy-cieli do wysokości wniesionego kapitału zakładowego,
2. komplementariusz odpowiada za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli jak w spółce jawnej,
3. minimalny kapitał zakładowy – 50 000 zł,
4. spółkę reprezentuje komplementariusz,
5. akcjonariusze mogą reprezentować spółkę wyłącznie jako pełno-mocnicy,
6. udział akcjonariusza w zyskach i stratach jest proporcjonalny do wkładu wniesionego do spółki,
7. udział komplementariusza w zyskach i stratach spółki wynika z zapisu umowy takiej spółki i nie musi być związany z wielkością wniesionego wkładu,
8. spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, podatnikami tego podatku są natomiast bezpośrednio wspólnicy spółki,
9. spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Jeszcze do niedawna ta forma organizacyjna była najrzadziej wybieraną przez przedsiębiorców. Jednak dzięki uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 stycznia 2012 roku, ten specyficzny rodzaj spółki zyskał ogromną popularność (łączy ona w sobie zalety podatkowe spółek osobowych w postaci unikania podwójnego opodatkowania dochodów z zaletami spółek kapitałowych, w których jest możliwość odroczenia zapłaty podatku dochodowego do czasu kiedy wspólnicy spółki zdecydują o wypłacie dywidendy).

Trzeba jednak pamiętać o kosztach jakie należy ponieść, aby taką strukturę utrzymać.

Spółka z ogranioną odpowiedzialnością

Jest to rodzaj spółki kapitałowej, którą zawiązuje jedna lub więcej osób (wspólnicy).

Wspólnik angażuje kapitał zakładowy określonej wielkości z zamiarem realizacji określonego celu i do tej wysokości ograniczona jest jego odpowiedzialność za zobowiązania spółki.

Ustrój tej najpopularniejszej spółki kapitałowej reguluje Kodeks spółek handlowych:

1. wyraźne oddzielenie funkcji kapitału od funkcji bieżącego zarządzania,
2. kapitał zakładowy – minimum5000 zł (podzielony na udziały o tej samej wartości, nie mniejszej niż 50 zł),
3. odpowiedzialność wspólników za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli ograniczona do wysokości kapitału zakładowego,
4. spółka jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem,
5. sprawy spółki prowadzi zarząd,
6. wspólnik ma udział w zysku proporcjonalnie do wniesionego kapitału,
7. ułatwiony obrót udziałami,
8. spółka jest podatnikiem podatków dochodowego oraz od towarów i usług (VAT).

Ze względu na to, że minimalny kapitał tej spółki to 5000 zł, a ryzyko wspólników ograniczone jest do wysokości wniesionego wkładu, jest to forma organizacyjna ciesząca się ogromną popularnością.

Trzeba jednak pamiętać, że wspólnik takiej spółki, jeśli zdecyduje się wypłacić zysk, będzie podlegał podwójnemu opodatkowaniu.

Najpierw podatek dochodowy zapłaci spółka (w wysokości 19% od zysku brutto), a następnie jej wspólnik (od wysokości wypłacanej dywidendy – również 19%).

Wysokie mogą być również koszty obsługi prawnej czy prowadzenia pełnej księgowości.

Spółka akcyjna

Jest spółką kapitałową o najbardziej złożonej formie, którą z reguły wykorzystuje się do prowadzenia średnich i dużych przedsięwzięć.

Tworzą ją wspólnicy zwani akcjonariuszami, wnoszący wkłady w postaci gotówki lub aportu na pokrycie kapitału akcyjnego, który podzielony jest na akcje o równej wartości nominalnej.

Kapitał akcyjny jest wykorzystywany przez spółkę do realizacji określonego biznesowego lub innego celu.

Zasady funkcjonowania spółki akcyjnej reguluje Kodeks spółek handlowych:

1. wyraźne oddzielenie funkcji kapitału od funkcji zarządzania bieżącego,
2. kapitał założycielski – minimum 100 000 zł (podzielony na akcje o tej samej wartości nominalnej nie niższej niż 1 grosz),
3. odpowiedzialność akcjonariuszy za zobowiązania spółki wobec jej wierzycieli ograniczona jest do wysokości kapitału akcyjnego,
4. spółka jest samodzielnym podmiotem praw i obowiązków, odpowiada za zobowiązania całym swoim majątkiem,
5. sprawy spółki prowadzi zarząd, nad którym obowiązkowo kontrolę sprawuje rada nadzorcza,
6. akcjonariusz ma udział w zysku proporcjonalnie do wniesionego do spółki kapitału,
7. ułatwiony obrót akcjami,
8. spółka jest podatnikiem podatków: dochodowego oraz od towarów i usług (VAT).

Spółka akcyjna jest formą organizacyjną, która pozwala na stosunkowo proste gromadzenie i pozyskiwanie kapitału w trakcie trwania działalności przez emisję akcji, obligacji i innych instrumentów dłużnych.

Takie firmy postrzegane są również przez potencjalnych kontrahentów i akcjonariuszy jako bardziej wiarygodne z uwagi na jawność ich danych finansowych podlegających obowiązkowemu audytowi.

Niestety poza zaletami, spółki akcyjne mają również kilka wad.

Szczególnie ważną jest wysoki formalizm związany jej działalnością oraz obowiązek prowadzenia pełnej księgowości i audytu sprawozdań rocznych, co często pociąga za sobą konieczność zatrudniania specjalistów z zakresu prawa czy finansów i przekłada się na koszty prowadzenia firmy.

Należy też pamiętać – podobnie jak w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością – o dwóch etapach płacenia podatku dochodowego, zanim akcjonariusz otrzyma kwotę dywidendy netto.

Pierwsza podatek dochodowy od wypracowanego zysku brutto zapłaci spółka, a następnie jej akcjonariusz (uzależnioną od wysokości wypłacanej dywidendy). Każdy z tych podatków wynosi 19%

Forma prowadzenia działalności jako spółka cywilna, czy jawna?

Którą formę prowadzenia działalności wybrać?

Istotnym elementem obu tych spółek jest skład osobowy, czyli wspólnicy, a nie kapitał. Podstawową różnicą jest natomiast to, że spółka jawna jest jednostką organizacyjną nie mającą osobowości prawnej, ale ma zdolność prawną.

Spółka cywilna jest spółką tylko z nazwy, faktycznie jest to umowa zobowiązująca wspólników do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego.

Kolejną różnicę stanowi kolejność zaspokajania roszczeń przez wierzycieli tych spółek.

W spółce jawnej wierzyciele zaspakajają się w pierwszej kolejności z majątku spółki, a jeśli ten będzie niewystarczający zaspokoją się z majątku wspólników w kolejności, na którą wspólnicy nie mają wpływu.

W spółce cywilnej zaspokojenie roszczeń odbywa się od razu z majątku wspólników.

Do spółki cywilnej stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, a do spółki jawnej przepisy Kodeksu spółek handlowych, a w sprawach w nim nie uregulowanych, także przepisy Kodeksu cywilnego.

Umowa spółki jawnej powinna być pod rygorem nieważności sporządzona w formie pisemnej.

Takiego rygoru nie przewiduje kodeks cywilny dla spółki cywilnej, jednak w praktyce często jest to niezbędne.

Jakie mogą być cele działalności?

• Ochrona środowiska naturalnego
• Promowanie aktywności społecznej
• Rozwój współpracy i wymiany wiedzy
• Poprawa jakości życia ludzi
• Rozwój edukacji i szkoleń
• Stworzenie platformy wymiany dla społeczności lokalnych
• Tworzenie sieci wsparcia dla przedsiębiorstw
• Rozwijanie współpracy między instytucjami publicznymi a społecznościami
• Stworzenie efektywnej infrastruktury
• Zwiększanie świadomości na temat globalnych zagrożeń dla środowiska naturalnego.

Podsumowanie

Decyzja o wyborze formy organizacyjnej dla planowanego biznesu musi wynikać z głębokiego przemyślenia. Ostateczna decyzja zależeć powinna w szczególności od skali planowanego przedsięwzięcia, ryzyka z nim związanego oraz tego, czy i w jaki sposób będą angażowani wspólnicy.

To, jaka forma organizacyjna dla realizacji pomysłu biznesowego będzie najlepsza, zależy od wielu czynników. Wiedząc jednak, co będziesz robił, w jakiej skali i z jakim zyskiem, jakie ryzyko jako właściciel lub członek organów podmiotu poniesiesz, czy będziesz pozyskiwał inwestora zewnętrznego, w konsekwentny sposób zawęzi możliwość wyboru. Należy przy tym pamiętać, że jeśli zaistnieje taka potrzeba zmiana formy organizacyjnej jest możliwa. Tak więc może warto zacząć z mniej skomplikowanym i mniej kosztownym rozwiązaniem, aby wraz z rozwojem biznesu zmieniać formę organizacyjną na bardziej odpowiednią?

• szkolenia online
• szkolenia u Ciebie w firmie i doradztwo-konsulting
• agencja SEO/SEM

Co myślisz o moim nowym wpisie na blogu?

A może masz pytanie dotyczące strategii lub techniki jak działać najlepiej?

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć, co masz do powiedzenia.

Więc śmiało, teraz udostępnij ten wpis na swoich social mediach i zobacz co inni mają do powiedzenia.